موج !

     تو را می فهمم 

     چون

     صدای خنده های کودکی را می شنوم

     که برایم ترانه می خواند

     از دورادور دریای دلت

     و از قلبش

     در هرطپش

     موجی مثبت

     بلند می شود ...

    .
    .
    .
    . 

     پس ساحلِ چشم هایم را غرق کن !