موج !
تو را می فهمم
چون
صدای خنده های کودکی را می شنوم
که برایم ترانه می خواند
از دورادور دریای دلت
و از قلبش
در هرطپش
موجی مثبت
بلند می شود ...
.
.
.
.
پس ساحلِ چشم هایم را غرق کن !
خوشبختی !
اصلن بودن یعنی همین :
با خاکم کشتی خاطرات بسازی
غرق شوی
در خود
و ناخودآگاهم
غواص شوی
تا حس کنی
دلت تور شده
آنوقت می فهمی
ماهی های دریای خدا هم
این قدر مثل من و تو
خوشبخت نیستند ...
.
.
.
کمی باور به تو قرض می دهم مانیا !
مرا آرام کن !
مثل هر شب
زیر بالش خدا
نامه ای گذاشتی
من هم بوسه ای به قاصدکی
و هردو
نامه ی بی جواب دوست داریم
.
.
.
راستی
بالشت کجاست ؟
نمی دانم !
نمی دانم چقدر طول می کشد
پیامبری
معجزه ای بیاورد
برای ظهورِ عکسِ دخیل این لب های مست
اما باور دارم
همین پُک های آخر از قلیان زندگی
برای من کافیست
تو را در احساسم غرق کند !
خاطره ها ....
کف دستهای خدا برقی زد
وقتی که از پاشیدن ستاره ها
رو تن شب
خلاص شد ...
یاد تو
نگاه بی قرار من
یک بغل زلال و
برقی
که روی دستهای ما
فقط از خیال خورشید می چکید
.
.
و چقدر زود
همه خاطره ها خواب شدند !
......
عیدت مبارک گلکم ...
مثلِ الکل در هوایت سوختم ای دختر آشوبگر !
مثلِ الکل در هوایت سوختم ای دختر آشوبگر
با خیالت آتشی افروختم ای دختر آشوبگر
شیشه ای در دست دارم آسمانم پر زابرِ خاطره
کاسه ای از آب کُراندوختم ای دختر آشوبگر
صبح شد لیوانِ خالی پرده ها بازستُ اما این دلم
گفت صدها درس را آموختم ای دختر آشوبگر
وقت رفتن اشکهایم را ندیدی پشت خود لعنت به من
داغ کردم دستِ خود لب دوختم ای دختر آشوبگر
باز کردی بغض بارانم در آغوشت به من چشمک زدی
جَستم از خوابت و گفتم سوختم ای دختر آشوبگر
پانوشت :
فایل صوتی این غزل
http://khakesorkheman.persiangig.com/audio/my%20poem/ashoobgar%203.mp3